Wszelki, który się z Boga narodził [w ang. został spłodzony przez Boga], nie grzeszy; ale... zachowuje samego siebie, a on złośnik nie dotyka się go – 1 Jana 5:18.

Dopóki serce (umysł, wola) jest święte, w harmonii z Bogiem i sprawiedliwością, to znaczy tak długo, jak duch świętości pozostaje w nas, nowy umysł nie może aprobować grzechu, ale musi być i jest mu przeciwny. Chociaż staczamy wiele walk z członkami naszej upadłej i słabej ludzkiej natury, z jej żądzami i pragnieniami, jesteśmy oddzielni i różni od ciała. Słabości i niedoskonałości ciała nie są przypisywane nowemu umysłowi w Chrystusie Jezusie, lecz są uznane za przykryte, ukryte pod zasługą okupowej ofiary naszego Pana. (R 2438)
* * *
Nowe stworzenie jest spłodzone przez Boga. Jest ono duchową cechą każdego organu mózgu, uzdalniającą go do współdziałania w pełnieniu woli Bożej. Dlatego nowe stworzenie, jako pragnienie czynienia i czynienie Boskiej woli, nigdy nie grzeszy. To nowe stworzenie strzeże wszystkie myśli, motywy, słowa i czyny, by podbić je pod Boską wolę, co uniemożliwia przeciwnikowi splamienie jednostki spłodzonej przez Boga.

Równoległe cytaty: Jana 1:13; 3:3-5; Jak. 1:18; 1 Piotra 1:5,23; Rzym. 7:17; Judy 20,21,24,25; Łuk. 22:31,32; Rzym. 16:20; 2 Kor. 4:4; 11:3; Jana 8:44; 1 Jana 2:13,14.

Pieśni: 136, 183, 21, 82, 78, 130, 184.
Wiersze brzasku: (41) Bóg zna.
Lektura uzupełniająca w Strażnicy: R 5742.

Pytania: Jakie były w tym tygodniu moje doświadczenia związane z tym tekstem? Jak zostały przyjęte? Co z tego wynikło?