Chodźcie jako dzieci światłości... obierając to, co podobałoby się Panu – Efez. 5:8,10.

Jeśli jesteśmy poświęceni Bogu przez prawdę, jeśli nasza wola jest martwa, a Pańska w pełni przyjęta w jej miejsce – w myśli, słowie i czynie – przyjęliśmy wolę Bożą i otrzymamy nagrodę jako „zwycięzcy”, nawet gdybyśmy nigdy nie mieli okazji wygłaszać kazań, udzielać jałmużny ubogim i nigdy nie cierpieli jako męczennicy dla sprawy prawdy. Zauważmy dobrze, że „ta jest wola Boża [dotycząca was], to jest uświęcenie wasze”. Niech nic nie przyćmiewa ani nie zaciemnia tej prawdy – ani inne prawdy, ani błędy. Niech ona rządzi naszym postępowaniem, a wtedy, jeśli wola Boża jest naprawdę naszą własną, będziemy mieli przed sobą jasno wytyczoną ścieżkę, co jest bardzo ważne. (R 2411)
* * *
Dziećmi światłości są poświęcone Bogu jednostki, które posiadają prawdę. One dostosowują swoje postępowanie do doktryn, przykazań, obietnic, napomnień, proroctw, historii i typów Słowa Bożego. Ciągle też studiują Słowo i usiłują stosować jego zasady w różnych sytuacjach życiowych, by w ten sposób upewnić się, co się Panu podoba, a potem zgodnie z tym postępować.

Równoległe cytaty: Mat. 5:14-16; Jana 12:46; 13:13; 2 Kor. 4:6; 1 Tes. 5:5; 1 Jana 1:7; 2:6,9,10; Rzym. 12:2; Efez. 5:2,15,17; 1 Tes. 4:3; 5:24; Filip. 1:10; 1 Tym. 2:3.

Pieśni: 315, 1, 20, 196, 71, 125, 154
Wiersze brzasku: (66) Nie widzę, lecz wierzę
Lektura uzupełniająca w Strażnicy: R 5446

Pytania: Czy w tym tygodniu, jako dziecko światłości, starałem(am) się doświadczać swojego usposobienia, motywów, myśli, słów i czynów? Jak? Dlaczego? W jakich okolicznościach? Z jakimi wynikami?